23 Ocak 2017 Pazartesi

NƏBİ ATAMA

Ömür illərimin uşaqlıq çağı,
Keçmiş günlərimin barlı baharı,
Qaytaran olsaydı, həmin anları,
Şərif bəy atamı, Nəbi babamı.

Atam şərif bəy, dünyaya gətirən,
Nəbi bəy babam, ərsəyə yetirən,
Peyqəmbər sayağı ay Nəbi babam!
Zərəngiz qızınam öz əziz balan.

Altı yaşında yanvar tətilində,
Qonaq gələndə, Sizdə görüşəndə
Sevinən qəlbinlə, gülər gözünlə,
Bağrına basıb, əzizlədin məni.

Bəlkə çəkdiyimdən ata həsrəti,
Mən də çox bərk-bərk qucaqladım Səni.
Xalçanın üstündə dörd ayaq gəzdin,
Belində oturdub, at tək kişnədin.

Övlad tək, böyütdün atalıq etdin,
Öz Natiq oğlundan məni seçmədin.
Qayğilə saxladın oxutdun, etdin,
Mühəndis texnoloq, sonrada alim.

Ev, ailə, uşaq sahibi oldum,
Sayənizdə səadətə qovuşdum.
Ruhun şad olsun sənin! böyük insan!
Rahat yat cənnətlik, ay Nəbi atam!

1985-ci il

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder